آرماتوربندی تا کیورینگ سقف بتنی + تصویر و 86 نکته اجرایی
- sokhanfar hasan
- اجراء ساختمان, اسکلت ساختمان
- 2022/12/30
- آخرین ویرایش30 سپتامبر 2024
اجرای سقف
پس از گیرش بتن و باز کردن ،قالبها مرحله اجرای سقف شامل انواع دالهای بتنی یا تیرچه و بلوک آغاز میگردد. سقف تیرچه و بلوک متداولترین سیستم اجرای سقف در ساختمانهای بتنی است که به دلیل سرعت و سهولت اجرا و قیمت پایین تر نسبت به دال ها مورد استفاده قرار می گیرد. جهت اجرای این سقف ابتدا لوله های داربستی توسط سیم نمره ۲/۵ سیم نجاری به میلگردهای انتظار ستون ها بسته می شود. سپس شمعهای فلزی به فاصله حدود ۱ متر در فواصل بین ستونها چیده شده و پس از قرار دادن تخته های چهارتراش سطح زیرین قالب تیرها روی آن قرار میگیرد قالب بندی پاگرد و دال مورب پله نیز به همین ترتیب انجام شده و جکها با استفاده از گوه های چوبی در جای خود تثبیت می شوند .
راه پله به صورت دال بتنی اجرا میشود برش و خم داده شده و در محل خود قرار می گیرند. سپس آرماتورهای طولی تیرها و خاموتها و نیز آرماتورهای دال پله (معمولاً پاگرد و شمشیری قالب بندی پیرامونی تیرها انجام شده و پس از نصب تیرچه ها به فاصله محور تا محور معمولاً ۵۰ سانتیمتر بلوکها یا فومها در فضای بین دو تیرچه نصب میشوند در دهانههای بلندتر از ۴ متر جهت جلوگیری از پیچش ،تیرها توزیع بهتر بار بر روی تیرچه ها و مشارکت آنها در باربری مخصوصاً در مواجهه با بارهای متمرکز اجرای کلاف عرضی در جهت عمود بر تیرچه ها ضروری است. لذا باید بین فومها یا بلوکها به عرض حدود ۱۰ سانتیمتر فاصله ایجاد شود.
در مرحله آخر آرماتورهای حرارتی جهت کنترل ترکهای ناشی از تنشهای حرارتی و جمع شدگی بتن به قطر ۶ یا ۸ میلیمتر و فواصل حدود ۲۵ سانتیمتر در دو جهت عمود بر هم روی و اتکاها (در صورت لزوم و میلگردهای ممان منفی تیرچه ها نصب میشود. میلگردهای ممان منفی یـا عصایی به صورت L شکل با خم ۹۰ درجه جهت جلوگیری از ترک و تحمل ممانهای منفی تکیه گاه و اتکاها میلگردهایی به شکل Z باز شده هستند که جهت اتصال ،مناسب جلوگیری از سر خوردن تیرچه از روی تیر و تحمل بخشی از برش در قسمت اتصال تیرچه به تیر قرار می گیرند.
پس از تکمیل کار و کنترل مضاعف ،سایز فاصله و خم آرماتورهای طولی و خاموت ،تیرها، کنترل خیز منفی تیرچه ها در دهانههای بلند نصب عصایی و اتکای تیرچه ها اجرای کلافهای عرضی، بررسی میزان کاور و آرماتورهای تقویتی تیرها اجرای خاموت در فصل مشترک تیر و ستون فواصل آرماتورهای حرارتی نصب اسپیسرها و تمیزکاری ،نهایی بتن ریزی سقف به ضخامت حدود ۵ سانتیمتر انجام میشود بتن ریزی دال پله نیز از پایین به بالا و با استفاده از بتن با اسلامپ کم حدود ۵-۶ سانتیمتر انجام میگیرد کلیه مراحل مذکور به صورت طبقه به طبقه تا تکمیل اسکلت تکرار می شود .
در سقف های دال بتنی نیز ابتدا کل سقف مانند تیرها شمع گداری و قالب بندی می.شود سپس با توجه به نوع یک طرفه یا دو طرفه بودن ،آن آرماتوربندی سقف انجام شده و بتن ریزی میشود در قسمت بررسی انواع دالها توضیحات مبسوطی پیرامون انواع و نحوه اجرای دال های بتنی ارائه گردیده .است به دلیل هزینه بیشتر این سیستم معمولا در ساختمانهای مسکونی با دهانه های متعارف از سقف تیرچه و بلوک استفاده شده و در سازه های تجاری با بارگذاری زیاد یا دهانه های بلند از سیستم دال استفاده می گردد .
نکات اجرایی
1- اکیداً توصیه میشود قبل از اجرا نسبت به بررسی و کنترل نقشه ها اقدام شده و از تطابق کامل نقشه های سازه معماری و تاسیسات اطمینان حاصل شود محل قرارگیری ستون ها ارتفاع آویز تیرها، ابعاد ورودی پارکینگ فاصله آکس ،ستونها کدهای ارتفاعی محل داکت های تاسیسات و… از موارد شایع اختلاف بین نقشه ها است. لازم به ذکر است که در اکثر ،موارد نقشه های معماری ملاک عمل است و باید عدم تطابق ها با هماهنگی مهندس سازه معمار و تاسیسات مرتفع گردد.
2- آرماتورهای طولی ستون ها باید در فواصل منظم مطابق با نقشه اجرا شده و با خاموت تثبیت شوند.
3- وصله آرماتور ستونها ترجیحاً در وسط ارتفاع آن الزام در قابهای خمشی ویژه و در تیرها در فاصله ثلث طول دهانه از تکیه گاه اجرا شود وصله ارماتور در نواحی چشمه اتصال مجاز نمی باشد.
4- عبور لوله های تاسیسات از داخل عناصر سازه ای و یا تخریب آنها جز در موارد خاص مطابق آیین نامه ممنوع است.
5- جهت اتصال آرماتورها به یکدیگر باید از گره مناسب آن اتصال به شرح ذیل استفاده شود.
- 1- گره ساده لغزان متداول ترین گره جهت اتصال دو میلگرد است که جهت بستن دو آرماتور در اکثر وضعیت های افقی و قائم کاربرد دارد. سرعت و سهولت اجرای این گره موجب استفاده گسترده از آن شده، به طوری که حتی بعضی آرماتوربندها نیز آشنایی خاصی با سایر گره ها ندارند .
- 2- گره صلیبی عمدتاً جهت ایجاد اتصال محکم و بدون لغزش یک میلگرد در جهت عمود بر میلگرد دیگر مخصوصاً در مورد سایزهای بالا که دارای نقاط اتصال کمی با یکدیگر هستند مورد استفاده قرار می گیرد.
- 3- گره پشت گردنی پروانه ای عموماً برای ثابت کردن یک میلگرد در کنج خم میلگرد دیگر نظیر ایجاد اتصال محکم میلگردهای طولی در گوشه خاموتها در تیرها و ستونها استفاده می شود
- 4- گره اصطکاکی در مواردی که جلوگیری از هر گونه لغزش بین دو میلگرد مهم باشد نظیر اتصال میلگردهای با قطر بالا و سنگین در صفحات قائم مورد استفاده قرار می گیرد.
6- در صورت کاهش تعداد آرماتورهای طولی ستونها در ترازهای ،بالاتر باید آرماتور به اندازه طول مهاری در تراز فوقانی ادامه یافته و از قطع آن در چشمه اتصال اجتناب گردد.
7- آرماتورهای طولی ستونها در تراز نهایی حتماً با خم ۹۰ درجه به سمت داخل ستون مهار شوند.
8- در صورت کاهش ابعاد ستون باید آرماتوهای طولی با شیب ۶:۱ خم شوند همچنین در صورت کوچک شدن بعد مقطع بیش از ۷/۵ سانتیمتر، خم کردن آرماتورها مجاز نبوده و باید قبل از بتن ریزی، آرماتورهای انتظار در مقطع پیش بینی شوند.
9- از جوش دادن رامکای ستونها به میلگردهای طولی اجتناب ،شود زیرا این کار موجب لاغر شدن سطح مقطع ارماتور و ترد شدن آن می.گردد توصیه میشود رامکا با سیم آرماتوربندی کاملا به آرماتورهای طولی محکم شده و خود دو رامکای عمود بر هم جهت تثبیت موقعیت به یکدیگر جوش شوند.
10- جهت همباد و ریسمانی شدن ستونهای هر ،ردیف آکس رامکاها در هر دو جهت مشخص شده و با استفاده از ریسمان کار همباد گردند.
11- محل دقیق آرماتورهای انتظار پله یا آرماتور انتظار تیر نیم طبقه در ستون ها و دیوارها به اصولی بتن و یا کاشت آرماتور اجرا می گردد.
12- با توجه به نقش مهم خم ۱۳۵ درجه خاموتها در افزایش شکل پذیری و عدم شکست برشی ستون شکست ترد در هنگام زلزله اکیدا توصیه میشود هر دو خم ابتدا و انتهای خاموت دقیقاً مطابق نقشه ها اجرا شده و از بکار بردن خمهای ۹۰ درجه اجتناب شود معمولا در کارگاه های ساختمانی جهت تسریع و سهولت کار خمها به صورت ۹۰ درجه اجرا شده یا نهایتاً فقط خم ابتدای خاموت با زاویه ۱۳۵ درجه اجــرا نیز به صورت دستی با آچار F یا لوله تحت زاویه ۱۳۵ درجه خم شود. می گردد. لذا با توجه به نقش تاثیرگذار خم در شکل پذیری کل سازه باید پس از ساخت خاموت انتهای دیگر نیز به صورت دستی با آچار F یا لوله تحت زاویه 135 درجه خم می شود .
13- فاصله خاموتها در نواحی بحرانی شامل حداقل یک ششم ابتدا و انتهای ارتفاع ستونها و نیز طولی معادل ۲ برابر ارتفاع مقطع در تیرها از اهمیت ویژه ای برخوردار است و باید ضوابط فاصله حداکثر خاموتها به دقت رعایت گردد کاهش احتمال کمانش ارماتورهای طولی و افزایش شکل پذیری رفتار عضو از مزایای رعایت فاصله مناسب خاموتها در نواحی بحرانی است.
14- جهت جلوگیری از شکست ترد بتن بر اثر پدیده ستون کوتاه در ستونهای دارای تیر نیم طبقه نظیر پاگرد ،پله باید خاموت گذاری ویژه در سراسر ارتفاع مقطع اجرا شود.
15- در سازه های با شکل پذیری ،زیاد استفاده از وصله پوششی در تیرها فقط در شرایطی مجاز است که در تمام طول وصله خاموت گذاری ویژه به فاصله یک چهارم ارتفاع موثر مقطع یا ۱۰ سانتیمتر انجام شود همچنین رعایت ضوابط فاصله وصله ها از چشمه اتصال نیز باید مورد توجه قرار گیرد.
16- آرماتورهای طولی تیر باید داخل میلگرد ستونها قرار گیرند. قرارگیری آرماتورهای طولی خارج از بعد ستون مجاز نمی باشد.
17- اجرای خاموت ستون ها در محل ضخامت سقف الزامی است معمولا خاموت این قسمت به اثرات کاملاً مخربی در زلزله خواهد داشت.
18- خاموت ها باید طوری بسته شوند که همه میلگردهای طولی را کاملاً محصور کرده و هیچ فاصله ای بین خاموتها و میلگردهای طولی وجود نداشته باشد.
19- به دلیل ماهیت نامنظم و غیر قابل پیش بینی نیروی ،زلزله توصیه می شود جهت قلاب خاموتها نیز نامنظم کار شده و همه گره ها در یک سمت قرار نگیرند.
20-فاصله اولین خاموت تیر از بر تکیه گاه حداکثر ۵ سانتیمتر در نظر گرفته شود.
21- در نواحی چشمه اتصال، نهایت دقت در فاصله و خم آرماتورها بکار گرفته شود. هیچ نوع وصله در این نواحی مجاز نمی باشد.
22-جهت جلوگیری از چسبیدن آرماتورها به قالب از اسپیسرهای حلقوی استفاده شود.
23- در چرب کردن قالبها از حداقل روغن استفاده شود روغن زیاد موجب چرب شدن میلگردها و عدم چسبندگی به ،بتن شره به درون قالب و تاثیر منفی بر مقاومت بتن می گردد. خروج شیره بتن و شن نما شدن آن می گردد .
24- قالبها کاملا کنار هم جفت شده و درزهای بزرگ به نحو مناسب پر شود. همچنین باید قبل از بتن ریزی قسمت زیرین قالب ستونها با ملات گچ مسدود شود .
25- قالب ستون ها کاملاً تثبیت شده و مهار کافی جهت جلوگیری از کج و ناشاقول شدن آن فراهم گردد.
26- پلیت یا شاخک جهت اتصال نما در لبه بیرونی ،تیرها دالها و نیز در ستون ها جهت مهار دیوارها و جلوگیری از واژگونی خارج از صفحه آنها قبل از بتن ریزی تعبیه شود.
27- قبل از بتن ریزی باید کدهای ارتفاعی ابعاد ستون ها و ضخامت دیوارها کاملاً کنترل شود.
28- علاوه بر همراستایی و ریسمانی بودن ستونهای هر طبقه باید ستون ها کاملا با آکس ستون طبقه تحتانی نیز منطبق باشند دو اکسه شدن ستون ها موجب عدم انتقال مناسب بار و عملکرد قالب بندی اطمینان حاصل شود.
29- قبل از بتن ریزی ستون ها و دیوارها مقاومت ۷ روزه بتن فونداسیون کنترل شود. نتایج آزمایشگاه بر اساس نمونه مکعبی به ابعاد ۲۰ سانتیمتر است ولی مقاومت مشخصه مورد انتظار در نقشه های سازه معمولا بر اساس نمونه استوانهای استاندارد قطر ۱۵ و ارتفاع ۳۰ سانتیمتر قید می گردد . برای تبدیل مقاومت مشخصه نمونه مکعبی به مقاومت مشخصه نمونه استوانه ای از ضرایب ۵ مگاپاسکال از مقاومت نمونه مکعبی مقاومت نمونه استوانهای استاندارد حاصل می شود.
30- قالب ستونها و دیوارها در اتمام بتن ریزی نیز باید مجدداً شاقول شوند. به دلیل ضربات پیش از گیرش اولیه ،بتن شاقولی قالب ها و پیچش احتمالی آنها مجدداً کنترل شود. شاقول کردن قالبها با شل یا سفت کردن پیچهای تنظیم جکها صورت میگیرد.
31- بتن ریزی ستونها و دیوارها از ارتفاع بیش از ۱/۲ متر به دلیل جداشدگی اجزای بتن مجاز نمی باشد .
32- در بتن ریزی ستونها و دیوارها استفاده از چکش لاستیکی و ضربه زدن به قالبها علاوه بردستگاه ویبره موجب جلوگیری از شن نما شدن بتن می گردد.
33- در صورت ساخت بتن داخل کارگاه باید به کیفیت و مقدار عناصر اصلی بتن شامل آب،،سیمان شن ماسه و افزودنیهای احتمالی دقت شود .
34- به تاریخ تولید سیمان مندرج روی پاکت توجه شود. سیمان کیسه ای در مناطق با رطوبت نسبی حداکثر ۹۰ درصد ۴۵ روز پس از تولید و در سایر مناطق ۹۰ روز پس از تولید باید مصرف شود. همچنین سیمان ذخیره شده در سیلو نیز باید حداکثر ۹۰ روز پس از ،تولید مصرف شود. انبار کردن سیمان به مدت طولانی موجب افت مقاومت و کلوخه شدن آن میشود.
35- کیسه های سیمان در جای خشک و بدون رطوبت و حداکثر ۱۲ پاکت در مناطق خشک8 پاکت در مناطق مرطوب روی هم انبار شود .
36- از آنجا که حدود ۷۵ درصد حجم بتن را دانه های سنگی تشکیل می دهد، باید نهایت دقت در تهیه و ترکیب آنها بکار رود ماسه مورد استفاده باید از نوع شسته فاقد خاک انتخاب شود، زیــرا وجود خاک موجب افت محسوس مقاومت بتن می گردد.
37- شیب دپوی درشت دانه (شن) نباید زیاد باشد زیرا در این صورت دانه های درشت تر در ،تخلیه حتی المقدور بار کامیون ها در کنار هم پایین و دانه های ریزتر در بالای دپو قرار گرفته و موجب ناهمگنی مخلوط می شوند. لذا باید در زمان تخلیه شوند نه روی یکدیگر ترجیحاً باید از این روش استفاده شود.
38- برای پیمانه کردن شن و ماسه نباید از بیل استفاده نمود زیرا تقریباً هیچ وقت بیل پر شده دو نفر از لحاظ حجم و یا وزن با هم مساوی نبوده و حتی بیل پر شده یک نفر در ساعات مختلف کار با هم متفاوت است.
39- افزایش حدود ۵ تا ۱۰ درصدی سیمان جهت جبران افت مقاومت ناشی از عدم قطعیت ها و نواقص احتمالی به عنوان یک راهکار در دسترس و نه قطعی قابل توصیه است.
40- ساخت بتن و طرح اختلاط باید بر مبنای آزمایشات معتبر باشد ولی در موارد جزئی و بـه صورت سرانگشتی میتوان مقاومت مورد نیاز را به علاوه عدد ۱۰۰ نمود تا عیار بتن مشخص شود به عنوان مثال برای ساخت بتن با مقاومت استوانهای ۲۵۰ کیلوگرم بر سانتیمتر مربع، عیار سیمان حدود ۳۵۰ کیلوگرم بر مترمکعب مناسب است . با لحاظ نسبت آب به سیمان حدود ۰/۵ میزان آب مورد نیاز نیز حدود ۱۷۵ لیتر در متر مکعب تعیین می گردد. با فرض چگالی بتن در حدود ۲۴۰۰ کیلوگرم بر متر مکعب، مابقی وزن مخلوط در حدود ۱۸۷۵ کیلوگرم مربوط به مصالح سنگی شامل شن و ماسه است که از این میزان بین ۵۰-۶۰ درصد ماسه ۹۳۸-۱۱۲۵ کیلوگرم و بین ۵۰-۴۰ درصد شن ۷۵۰- ۹۳۸ کیلوگرم بسته به نوع سایز سنگدانه و اسلامپ مورد نیاز در نظر گرفته میشود. لذا با توجه به حجم بتونیر کارگاه معمولاً ۳۰۰ لیتری که تا حدود ۲۰۰ تا ۲۵۰ لیتر پر میشود اعداد مذکور به تناسب اصلاح می.گردد نکته حائز اهمیت آنست که لحاظ نسبت آب به سیمان حدود ۰/۵ با در نظر گرفتن وزن سنگدانهها در حالت SSD یعنی به صورت اشباع با سطح خشک است و در صورت وجود رطوبت بیشتر از مقدار فوق مخصوصاً در مورد ماسه باید میزان آب مطابق با جدول ذیل مورد بازبینی قرار گیرد.
41-در کارگاه برای تشخیص میزان رطوبت سنگدانه نسبت به حالت SSD می توان با یک آزمایش ساده وضعیت رطوبتی آنرا تخمین زد مقداری از ماسه را برداشته و در مشت فشرده کنید. حال اگر ماسه از هم جدا شود به دست نچسبد و به شکل گلوله نیز درنیاید رطوبت موجود کمتر از ظرفیت جذب آب و احتمالاً حدود ۱۲ درصد است. در صورتیکه ماسه از فشردن در مشت از هم جدا نشود و خیلی کم به دست بچسبد رطوبت آن در حدود ظرفیت جذب آب و بین ۴-۲ درصد آن زیاد و بیش از ۴ درصد است.
42- معمولاً با تغییر رطوبت سنگدانه حجم آن نیز تغییر می کند هر چه اندازه سنگدانه ریزتر باشد این پدیده شدیدتر خواهد بود به عبارت دیگر تغییر رطوبت ماسه اثر قابل توجهی روی حجم آن خواهد داشت.
43- ترتیب ریختن مصالح به داخل بتونیر بستگی به نوع مخلوط دارد، ولی معمولاً پیشنهاد می شود حدود نصف میزان آب و سپس به ترتیب شن سیمان و ماسه و در انتها مابقی آب داخل بتونیر ریخته شود.
44- بتن باید به نحوی مخلوط شود که ظاهری یکنواخت داشته باشد و کلیـه مـواد تشکیل دهنده آن به صورت همگن در مخلوط کن پخش شوند. این زمان معمولاً حدود ۱ تا ۱/۵ دقیقه از اضافه کردن کلیه عناصر در نظر گرفته میشود.
45- پس از اختلاط کامل بتن با فرغون تا محل مورد نظر جابجا میشود حجم فرغون حدود ۵۰ الی ۶۰ لیتر بتن است که حدود ۱۲۰ تا ۱۵۰ کیلوگرم وزن دارد دقت شود که فرغون باید کاملاً تمیز باشد و داخل آن قبل از استفاده مرطوب گردد.
46- بتن باید کاملاً ویبره شده و در مقاطع با تراکم آرماتور بالا از مواد فوق روان کننده جهت جلوگیری از کرمو شدن بتن استفاده شود.
47- در محل قطع بتن ریزی جهت جبران افت مقاومت برشی بتن به دلیل دوتکه اجرا شدن از آرماتورهای دوخت استفاده گردد نصف طول آرماتور در بتن قبلی و مابقی در بتن ریزی بعدی قرار می گیرد.
48- محل قطع بتن به دلیل مسائل ،اجرایی در نواحی تنش برشی حداقل و حتماً به صورت عمودی اجرا شود. این ناحیه در پی ها در یک سوم میانی فاصله بین ستونها و در تیرها و دالها دور از نواحی چشمه اتصال و در ثلث میانی طول تیر اجرا شود.
49- از باز کردن زودهنگام قالب مخصوصاً در هوای سرد اجتناب شود زیرا موجب شکم دادن بتن می گردد.
50- باز کردن قالبها و برداشتن پایه های اطمینان مطابق با جدول زیر انجام گیرد. زمان های مذکور برای بتن ساخته شده با سیمان تیپ ۱ و ۲ و فاقد مواد افزودنی کندگیر کننده معتبر است و در صورت استفاده از سیمانهای زودگیر یا مواد افزودنی زودگیر کننده میتوان این زمان ها را کاهش داد.
51- در صورت کرمو شدن بتن پس از قالب برداری باید نسبت به ترمیم آن با گروت اقدام شود.
52- پس از باز کردن قالب ها، عمل آوری بتن با پاشیدن ،آب نصب گونی مرطوب و یا استفاده از مواد شیمیایی تا حداقل ۳ روز ضروری است.
53- در فصول سرد استفاده از مواد افزودنی زودگیر کننده پوشش دور کار با گونی و استفاده از مشعل جهت جلوگیری از یخ زدن بتن موثر است.
54- در اجرای سقف های تیرچه و بلوک نیز با توجه به نقش مهم تیرچه در انتقال بار سقف تیرهای اصلی باید از تیرچه های استاندارد با جوشکاری مناسب استفاده شده و از حذف و کاهش قطر و تعداد میلگردها اجتناب گردد آرماتورهای تحتانی جهت تحمل نیروهای کششی وارد به مقطع ارماتور فشاری جهت مشارکت در توزیع بار و تحمل وزن تیرچه و نیز تحمل بخشی از تنش های حرارتی آرماتورهای تقویتی جهت افزایش ظرفیت خمشی در وسط دهانه آرماتورهای کمکی اتصال جهت امکان اتصال آرماتورهای کششی تقویتی و آرماتورهای عرضی همانند اعضای مورب خرپا به کمک اعضای کششی موجب ایستایی بیشتر تیرچه و نیز تحمل بخشی از نیروی برشی مقطع میشوند.
55- ساخت و تولید تیرچه در کارگاه ممنوع و استفاده از جوشکاری با الکترود دستی پوشش دار غیر مجاز است ساخت خرپای تیرچه باید با جوش نقطه ای یا جوش CO2 انجام شود.
56- حداکثر گام مجاز زیگزاگ تیرچه ها یا به عبارتی فاصله دو نقطه متوالی اتصال به میلگرد فوقانی تیرچه تا ۲۰ سانتیمتر مجاز است.
57- تیرچه با آرماتور زیگزاگ تک ممنوع است و صرفاً باید از زیگزاگ دوبل استفاده شود.
58- استفاده از تیرچه در دهانه های بلندتر از ۸ متر بطور کلی ممنوع است. همچنین در مواجهه با بارهای دینامیکی مثل پارکینگها ترجیحاً نباید از این سیستم استفاده شود و در صورت در ضرورت باید ضخامت بتن سقف حداقل ۸ سانتیمتر لحاظ گردد.
59- جهت اتصال کامل تیرچه به تیر باید بتن دو سر تمام تیرچه ها به طول حدود ۱۰-۱۵سانتیمتر برداشته شود.
60- پاشنه تیرچه ها به عرض حداقل ۱۰ و ضخامت ۵ سانتیمتر صرفاً از بتن با حداقل رده مقاومتی ۲۵ مگاپاسکال تولید شود همچنین استفاده از کفشک سفالی فوندول های غیر مجاز است.
61- فاصله شمعها در هر جهت حداکثر ۱ متر در نظر گرفته شده و از بکار بردن شمع های فرسوده اجتناب گردد.
62- علاوه بر شمع بندی تیرها خود تیرچه ها نیز باید شمع بندی شوند زیرا در هنگام بتن ریزی ممکن است تیرچه ها باعث پیچش مقطع تیر بتنی گردند.
63- در سقف های با ارتفاع بیش از ۳/۵-۴ متر و یا بارگذاری بسیار زیاد، بجای شمع باید از داربست فلزی یا اسکافولد استفاده شود.
64- میلگردهای حرارتی در سقف با قطر ۶ یا ۸ میلیمتر در دو جهت عمود بر هم به فاصله ۲۵ سانتیمتر اجرا گردد در صورت قرارگیری آرماتور تیرچه در ضخامت بتن سقف میتوان از آن به عنوان آرماتور حرارتی نیز استفاده .نمود آرماتورهای ۶ عمدتاً به صورت کلاف تولید شده و به دلیل نازکی دارای اعوجاج زیاد هستند. لیکن آرماتورهای ۸ به صورت شاخه بوده و از صلبیت بیشتری برخوردارند.
65- آرماتورهای حرارتی نباید روی سقف رها شده و جهت قرارگیری داخل بتن حتماً از اسپیسر استفاده شود عدم نصب اسپیسر و چسبیدن آرماتور به بلوکها موجب ناکارآمدی و بروز ترک های حرارتی در بتن می گردد.
66- به دلیل رفت و آمد کارگران روی سقف و جهت جلوگیری از شکسته شدن اسپیسرها بهتر است ساعتی قبل از بتن ریزی اقدام به نصب آنها شود.
67- در صورت استفاده از یونولیت در سقف از اسپیسرهای ته پهن استفاده شود زیرا اسپیسرهای معمولی در اثر رفت و آمد کاملاً درون یونولیت فرو میروند.
68- بلوک های یونولیتی (EPS) از نوع کندسوز و مطابق با استانداردهای مرکز تحقیقات وزارت راه، مسکن و شهرسازی انتخاب شود. کنترل این نکته با گرفتن شعله فندک زیر بلوکها امکان پذیر است. نوع کندسوز به راحتی آتش نگرفته و به صورت قطرات مذاب جاری نمیشود.
69- از چسبیدن بلوکها یا فومها به آرماتور تیرها جلوگیری ،گردد زیرا عملاً کاور میلگردها از بین خواهد رفت.
70-با وجود فرض تکیه گاه ساده برای تیرچه ها ولی باید آرماتور ممان منفی عصایی در هر یک از تیرچه ها در محل تکیه گاه با سطح مقطع ۱۵ درصد آرماتورهای کششی وسط تیرچه و طول حداقل یک پنجم دهانه اضافه شود. این آرماتورها هیچ ربطی به میلگردهای تقویت برشی (اتکا) نداشته و بعضاً حتى توسط مهندسین نیز اشتباه نامیده میشوند کاربرد این میلگردها تحمل ممان منفی در محل اتصال تیرچه به تیر کاهش خیز سقف و جلوگیری از ترک در نواحی تکیه گاهی است.
71- میلگرد تقویت برشی در صورت عدم کفایت میلگردهای عرضی تیرچه جهت تحمل برش مقطع بکار می روند. این میلگردها تاثیر بسیار مطلوبی در جلوگیری از سر خوردن تیرچه از روی تیر تحت بارهای دینامیکی مثل پارکینگ ها و نیز تحت نیروی جانبی زلزله دارند .
72- جهت جلوگیری از ارتعاش سقف تیرچه و بلوک باید حداکثر نسبت طول دهانه به ارتفاع کل تیرچه شامل ضخامت بتن سقف به ۲۰ محدود گردد.
73- برای دهانه بیش از ۴ ،متر اجرای کلاف بتنی به عرض حداقل ۱۰ سانتیمتر با حداقل دو میلگرد نمره ۱۲ الزامی است.
74- استفاده از تیرچه مضاعف (دوبل برای دهانههای بیشتر از ۷/۵ متر الزامی است. همچنین در این موارد عرض کلاف میانی نیز معادل مجموع عرض دو تیرچه در نظر گرفته می شود.
75- خیز منفی ۱:۳۰۰ دهانه برای تیر بتنی و تیرچه مخصوصاً در دهانه های بلند الزامی است. میزان پیش خیز باید قبل از بتن ریزی ،سقف با ریسمان یا دوربین کنترل شود.
76- در لبه های کار و مجاور تیرها ترجیحاً از بلوک توپر استفاده شده و یا با یونولیت از نفوذ بتن به داخل بلوکها جلوگیری شود.
77- قبل از بتن ریزی سقف باید شکستن تیرچه محل داکت های تاسیسات با فوم یا غلاف گذاری مشخص شده تا از تخریب آتی پس از بتن ریزی پیشگیری شود.
78- اطراف بازشوهای بزرگ باید تیرچه گذاری شده و اتصال آنها به نحو مناسب برقرار شود. استفاده از میلگردهای تقویتی راسته و L شکل در این نقاط بسیار مناسب است.
79- قبل از بتن ریزی سقف دو ردیف اول خاموت ستونهای طبقه فوقانی بر روی آرماتورهای انتظار نصب شود به دلیل ناترازی احتمالی بتن سقف و امکان افزایش ضخامت ،بتن زیاد شدن فاصله خاموتها در نقاط نزدیک چشمه اتصال محتمل خواهد بود.
80-پیش از بتن ریزی جهت جلوگیری از جذب شیره بتن توسط بلوکها و پوک شدن آن، بایدسقف آب پاشی شود.
81- در مقاطع با تراکم بالای آرماتور حتماً از مواد افزودنی فوق روان کننده استفاده گردد.
82- بتن ریزی سقفها به صورت یکنواخت از یک گوشه آغاز شده و از ریختن زیاد بتن در یک قسمت سقف و پخش کردن آن اجتناب شود تجمع بتن در نقطه ای خاص از سقف باعث افزایش احتمال ریزش آن میشود.
83- حداقل ضخامت بتن روی سقف ۵ سانتیمتر در نظر گرفته شود .
84- به دلیل امکان در رفتگی قالب ریزش بتن از حفرات احتمالی خیز زیاد سقف و مسائلی از این دست، توصیه میشود در هنگام بتن ریزی یک کارگر باتجربه از طبقه زیرین مراحل اجرایی را کرده تا در صورت بروز مشکل نسبت به هشدار و رفع سریع آن اقدام گردد.
85- با توجه به سطح وسیع ،سقف نگهداری بتن آن جهت پیشگیری از بروز ترک و افت مقاومت از اهمیت بالایی برخوردار است لازم است بتن سقف حداقل تا ۳ روز آب پاشی و مرطوب نگـه داشته شود. استفاده از گونی نخی و یا غرقاب کردن بتن از روشهای موثر و قابل توصیه است.
86- برداشتن شمع ها و قالب های زیر سقف متناسب با شرایط جوی و الزامات مبحث نهم مقررات ملی ساختمان انجام شود هرگونه تعجیل در این مورد موجب افزایش خیز سقف و بروز ترک های احتمالی در بتن خواهد شد.